Bezcementowa całkowita endoprotezoplastyka stawu kolanowego (TKA) przy użyciu systemu Triathlon Tritanium to najnowsza pozycja w ofercie systemu endoprotez kolana Triathlon. Implant Triathlon Tritanium łączy w sobie kinematykę systemu Triathlon z najnowszą technologią stabilizacji biologicznej na powierzchni o dużej porowatości. Innowacyjne elementy systemu Tritanium w postaci płytki piszczelowej i rzepki z metalową powierzchnią tylną zostały skonstruowane przy użyciu technologii SOMA i są dostępne dzięki opatentowanej technologii wytwarzania przyrostowego (drukowania przestrzennego) firmy Stryker.
Coraz młodszy wiek i wyższa masa ciała pacjentów poddawanych całkowitej endoprotezoplastyce stawu kolanowego (TKA)1,2 stanowią czynniki ryzyka operacji rewizyjnej3–5. Zastosowanie endoprotezy bezcementowej może zapewnić trwalsze połączenie kość-implant, bardziej odporne na dodatkowe obciążenie mechaniczne u otyłych pacjentów, pod warunkiem uzyskania stabilizacji biologicznej implantu6. W retrospektywnym badaniu z udziałem 193 pacjentów, w którym okres obserwacji trwał co najmniej pięć lat, u pacjentów z chorobliwą otyłością (BMI ≥ 40) po pierwotnej TKA z użyciem systemu bezcementowego Triathlon w wersji PS zaobserwowano lepszą przeżywalność implantu w porównaniu z pacjentami po TKA z użyciem systemu cementowego Triathlon5. Według danych z rejestru American Joint Replacement Registry pacjenci płci męskiej w wieku poniżej 65 lat, u których wykonano TKA techniką bezcementową, również wykazywali lepsze wskaźniki przeżywalności endoprotezy niż pacjenci po TKA w wariancie cementowym; różnica nie jest jednak istotna (<1%) i nie uwzględnia innych potencjalnych czynników zakłócających7.
Rosnąca liczba zabiegów całkowitej endoprotezoplastyki stawu kolanowego oznacza, że koszt pozostaje istotnym aspektem tych procedur. Wykonanie zabiegu TKA techniką bezcementową pozwala skrócić czas operacji8,9 i obniżyć wydatki związane z zakupem cementu kostnego i akcesoriów10. W badaniu ekonomiki zdrowia w USA wykazano, że skrócenie czasu operacji oraz niestosowanie cementu kostnego i akcesoriów równoważy rzeczywisty całkowity koszt bezcementowej TKA10.
Bezcementowa operacja TKA zyskuje na popularności7. Długoterminowe efekty stosowania bezcementowych komponentów kości udowej w Wielkiej Brytanii potwierdzono w krajowym rejestrze endoprotez z 2019 r.,11 a w opartych na dowodach wytycznych praktyki klinicznej AAOS przedstawiono solidne dane, które świadczą o porównywalnych wynikach funkcjonalnych po zastosowaniu płytek piszczelowych cementowych i bezcementowych12. Bezcementowy system Triathlon Tritanium do całkowitej endoprotezoplastyki stawu kolanowego uzyskał doskonałe wyniki kliniczne w wielu badaniach z okresem obserwacji trwającym co najmniej pięć lat12,14 oraz równie korzystne wyniki w zakresie poprawy funkcjonalności stawu i zmniejszenia bólu w porównaniu z cementowym systemem Triathlon do całkowitej endoprotezoplastyki stawu kolanowego w wielu badaniach krótko- i średnioterminowych8,19.
Wyniki | Źródło |
---|---|
Odsetek przeżywalności implantów wynoszący 99,5% w przypadku 228 płytek Triathlon Tritanium w pięcioletnim okresie obserwacji13. | Tarazi et al. Journal of Knee Surgery. 2020 |
Odsetek przeżywalności implantów wynoszący 100% bez obluzowania aseptycznego w przypadku 28 płytek Triathlon Tritanium z elementem udowym do zabiegów zachowaniem więzadła krzyżowego (CR) z powłoką porowatą nakładaną metodą PA w pięcioletnim okresie obserwacji14. | Silverstein et al. Doroczny zjazd Orthopaedic Research Society w 2020 r. |
Odsetek przeżywalności implantów wynoszący 98% bez niepowodzeń ze wszystkich przyczyn w przypadku 261 elementów systemu Triathlon Tritanium w postaci rzepki z metalową powierzchnią tylną w 4,5-rocznym okresie obserwacji15. | Harwin et al. Journal of Knee Surgery. 2020 |
Odsetek przeżywalności implantów wynoszący 99,5% bez niepowodzeń ze wszystkich przyczyn w przypadku 1024 bezcementowych endoprotez Triathlon ze stabilizacją tylną (PS) do TKA w czteroletnim okresie obserwacji16. Uwzględniono płytkę piszczelową i rzepkę z metalową powierzchnią tylną zarówno w wersji Tritanium, jak i w wersji z powłoką porowatą nakładaną metodą PA. | Harwin et al. Journal of Arthroplasty. 2017 |
Odsetek przeżywalności implantów wynoszący 99% bez niepowodzeń ze wszystkich przyczyn w przypadku 708 systemów Triathlon Tritanium do TKA w okresie obserwacji od dwóch do czterech lat17. Zastosowano płytki Tritanium, rzepki z metalową powierzchnią tylną Tritanium i elementy udowe PS z powłoką porowatą nakładaną metodą PA. | Bhowmik-Stoker et al. 2018 World Arthroplasty Congress. |
Odsetek przeżywalności implantów wynoszący 100% bez niepowodzeń ze wszystkich przyczyn w przypadku 72 systemów Triathlon Tritanium do TKA w okresie obserwacji trwającym średnio trzy lata10. Zastosowano płytki Tritanium, rzepki z metalową powierzchnią tylną Tritanium i elementy udowe CR z powłoką porowatą nakładaną metodą PA. | Cohen et al. Orthopedics. 2018 |
Brak operacji rewizyjnych z powodu aseptycznego lub septycznego obluzowania w przypadku płytki Triathlon Tritanium w dwuletnim okresie obserwacji.18. | Masini et al. Plakat przedstawiony na dorocznym zjeździe American Academy of Orthopaedic Surgeons (AAOS) w 2019 r. #2263 |
W prospektywnym, randomizowanym badaniu z grupą kontrolną porównującym 76 płytek Triathlon Tritanium z elementami udowymi CR z powłoką porowatą nakładaną metodą PA z 65 cementowymi endoprotezami Triathlon Tritanium CR do TKA wykazano doskonałe wyniki kliniczne bez przypadków obluzowania aseptycznego w żadnej z kohort w dwuletnim okresie obserwacji8. | Nam et al. Journal of Bone and Joint Surgery. 2019 |
Porównanie w odpowiednio dobranych kohortach 200 płytek Triathlon Tritanium z elementami udowymi PS z powłoką porowatą nakładaną metodą PA i 200 cementowych endoprotez Triathlon Tritanium PS do TKA wykazało w obydwu kohortach podobne wyniki funkcjonalne i dotyczące przeżywalności z odsetkiem przeżywalności implantów wynoszącym 99,95% bez aseptycznego obluzowania w przypadku płytek Triathlon Tritanium w okresie obserwacji trwającym średnio 2,4 roku19. | Miller et al. Journal of Arthroplasty. 2018 |
TRITAN-WC-6_Rev-1_26055